به عقیده ما، تعداد کمی از مشاغل به اندازه پرستاری ارزشمند هستند. احترام حرفهای، فرصتهای شغلی انعطافپذیری، پتانسیل پیشرفت و فرصت ایجاد تغییر در زندگی مردم تنها بخشی از مواردی هستند که این پیشه را از دیگر مشاغل متمایز میکنند.
اما مهم است که دانشجویان بدانند مانند هر رشته دیگری، مراقبتهای درمانی نیز چالشهای مخصوص به خود را دارند. انجام این کار فوقالعاده لذتبخش است، ولی در عین حال میتواند سخت باشد.
برای موفقیت و کامیابی در حرفه پرستاری، داشتن ویژگیها و خصوصیتهای اخلاقی خاص بسیار مهم است. در ادامه نگاهی دقیقتر به ویژگیهایی خواهیم انداخت که شما را به یک پرستار خوب تبدیل میکنند. پس تا انتها همراه ما بمانید.
1) همدلی
همدلی، توانایی درک و احساس کردن چیزهایی است که شخص با آنها دست و پنجه نرم میکند. برای پرستاران، همدلی به این معنا لست که خود را به جای بیمارانشان بگذارند و تلاش کنند تا به آنچه که در اطرافشان میگذرد، پی ببرند.
بیماری که برای درخواست کمک، زنگ کنار تختش را میفشارد و سپس با درماندگی از روی آن به تماشای پرستارانی که مدام در حال رفت و آمد هستند تا به مراقبت همزمان از ده ها نفر دیگر بپردازند مینشیند، تنها یک بعد از ماجرا را میبیند. این بیمار فقط افرادی را میبیند که به نظر میرسد به نیازهای او اهمیت نمیدهند.
اگر پرستاری برای اطمینان خاطر دادن به بیمارانش لحظهای در کنار آنها توقف کند، تمام تجربه کاریاش تحتتاثیر قرار میگیرد و اعتماد ارزشمندی را ایجاد میکند. پرستاران با افراد ناتوان با پیشینههای مختلف کار میکنند. اگر قرار است پرستاران نیازهای بیمار خود را بهدقت پیشبینی کرده و پاسخهای عاطفی آنها نسبت به درمان را درک کنند، داشتن احساس همدلی بسیار مهم است.
همه افراد با توانایی درک و همدلی با دیگران به دنیا نمیآیند. اکثر مردم تنها به این دلیل که از جزئیات شرایطی که دیگران در زندگی تجربه کردهاند و چگونه تحتتاثیر این اتفاقها قرار گرفتهاند اطلاعی ندارند، در همدلی با آنها ناتوان هستند.
مربیان پرستاری از روزگار «فلورانس نایتینگل» همدلی با بیمار را درک کردهاند و با دانش و آموزشهایی که یک دوره پرستاری ارائه میدهد، آن را به مهارتی قابل یادگیری تبدیل کردهاند.
2) ثبات هیجانی
شغل پرستار از نظر ذهنی سخت است. یک فرد هر روز طیف وسیعی از احساسات قدرتمند از جمله شادی، شگفتزدگی، غم و ناامیدی را تجربه میکند. یک پرستار در روز کاری خود با موقعیتهای سخت فراوانی روبرو میشود اما برای مدیریت موثر و رسیدگی به نیازهای همکاران، بیماران و اعضای خانوادهشان، حفظ آرامش در مواجهه با تجربههای ناراحتکننده ضروری است.
آیا این گفته بدان معنا است که پرستاران نباید از شرایط سخت و حتی ویرانگر آزردهخاطر شوند؟ خیر، ثبات عاطفی را هرگز نباید با کمبود احساسات یا همدلی اشتباه گرفت. این فقط به این معنی است که پرستارانی که به مردم مراقبت و حمایت روانی مورد نیازشان را ارائه میدهند، باید بتوانند عکسالعملهایشان را مدیریت کرده و روی وظایف جاری خود تمرکز کنند.
تحقیقات نشان میدهد که پرستاران با ثبات عاطفی بهتر، تمرکز بیشتری دارند، مشکلات را حل میکنند و بیماران خود را ایمن نگه میدارند. ثبات عاطفی نیز مانند همدلی مهارتی است که میتوان آموخت اما یادگیری این مهارت زمانبر است و پرستاران باید صبور باشند.
مدیریت واکنشهای شدید با چارچوببندی مجدد انتظارها، ایجاد تعادل بین دیدگاهها و حفظ هوشیاری از جمله رویکردهای موثری است که به این امر کمک میکند.
3) مهارتهای ارتباطی
مهارتهای ارتباطی درجه یک از مهمترین ویژگیهای پرستاران است. پرستاران بهعنوان رابط بین بیماران، پزشکان و اعضای خانواده هرگز از جمع آوری و انتقال اطلاعات حیاتی دست نمیکشند. اگر کسی در کار خود کوتاهی کند، عواقب آن بسیار ویرانگر است.
بهعنوان مثال رونویسی اشتباه دستورهای دارویی، از دست دادن اطلاعات مربوط به مدارک ترخیص از بیمارستان و آلرژیهای خطرناک که در چارت بیمار ذکر نشدهاند، اشتباهات پزشکی رایجی هستند که به نداشتن ارتباط صحیح نسبت داده میشوند. در شرایط مناسب، این نوع خطاها آسیبهای قابل توجهی را ایجاد میکنند.
برای برقراری ارتباط درست، پرستاران باید در خواندن، نوشتن و ارائه اطلاعات شفاهی به دیگران راحت باشند. ارتباطات مانند ابزاری هستند که ارائهدهندگان مراقبتهای درمانی از آن برای ایجاد روابط بین فردی با بیماران خود استفاده میکنند.
ارتباط درمانی از روش تکنیکهای اثبات شده کلامی و غیر کلامی به پرستاران کمک میکند تا به بیماران احساس آرامش بیشتری القا کنند. در این صورت بیمار مایل است نگرانیهای خود را در میان بگذارد. هنگامی که گفتگو در یک رابطه حرفهای آزادانه جریان مییابد، ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی بهتر میتوانند کار خود را انجام دهند و نتایج حاصل به نفع بیماران است.
بهعنوان مثال نبود اطلاعات در مورد یک بیماری، منبع اصلی ترس و اضطراب برای بیماران بهشمار میرود. آنها ممکن است تصمیمهای دشوار را به تعویق بیندازند یا حتی مراقبتهای درمانی را بهطور کامل کنار بگذارند تا اینکه ریسک پرسیدن سوالاتی را که ممکن است آنها را ناآگاه یا با هوش پایین جلوه دهد، به جان بخرند.
پرستاران به جای اینکه منتظر پرسش بیمار بمانند، با مطرح کردن بهموقع اطلاعات، این فرصت را به بیمار میدهند تا در مورد آنچه که اذیتشان میکند حرف بزنند و کمک میکنند تا بیمار احساس راحتی و اعتماد بیشتری داشته باشد.
از بین بردن موانعی که ارتباط موثر بین همکاران را محدود میکند و استفاده از تکنیکهای درمانی برای داشتن گفتگوی مفیدتر با بیماران و اعضای خانوادهشان، مهارتهای ارتباطی هستند که پرستاران هر روز از آنها استفاده میکنند.
4) اشتیاق به یادگیری
فعالیت در زمینه پرستاری نیاز به مجوز حرفهای دارد. زیرا مراقبت از دیگران زمانی که زندگیشان در خطر است، به مهارتهای بالینی اثباتشده نیاز دارد. وقتی دانشجویان از مدارس حرفهای فارغ التحصیل میشوند، انتظار نمیرود که همه چیز را بدانند. اما آنها باید بتوانند در شرایط پیچیده بر اساس شواهد و دستورالعملهای مطلوب، تصمیمهای درستی بگیرند.
مراقبتهای درمانی بهطور مداوم تکامل پیدا میکنند. در حالیکه دورههای پرستاری تمام مهارتهای بالینی لازم را آموزش میدهند، بیشتر فارغ التحصیلان برای رسیدن به صلاحیت کامل به تمرین و آموزش مداوم نیاز دارند. بهویژه در زمینههای تخصصی مانند مراقبتهای ویژه، اورژانس و تزریقات.
با در نظر گرفتن این موضوع، کارفرمایان به فارغالتحصیلان جدید فرصتهای نظارتی فراوانی را اختصاص میدهند تا از پرستاران با تجربهتر یا از طریق دورههای آموزشی و مربیگری، به یادگیری بپردازند.
پرستاران بهعنوان افراد حرفهای، همیشه مسئول ارزیابی تخصص خود هستند و بدون پشتیبانی یا آموزش اضافی، وظایفی را که فراتر از تواناییهایشان است، انجام نمیدهند. موضوع سوگندنامه پرستاری قبل از هر چیزی این است که پرستار سلامت افراد را به خطر نیندازد.
برای اینکه شخصی بتواند همان پرستار خوبی باشد که دیگران مراقبت یکی از عزیزان بیمار یا مجروحشان را به او بسپارند، باید متعهد به یادگیری مادامالعمر و انگیزه برای پیشرفت در این زمینه شود. انتظار میرود پرستاران با استفاده از فرصتهای آموزشی مداوم بهطور حرفهای رشد کنند.
در اکثر ایالتهای آمریکا، بهروز کردن تواناییهای یک پرستار برای تمدید مجوز فعالیت او الزامی است. فارغالتحصیلی از دانشگاه پرستاری یک موفقیت قابل توجه محسوب میشود، اما تازه شروع کار است.
5) تفکر انتقادی
تفکر انتقادی توانایی ارزیابی حقایق و رسیدن به نتایج منطقی بهطور هدفمند است. پرستاران در این روش منضبط و خودمحور به تفسیر اطلاعات میپردازند، نیازهای بیمار را اولویتبندی کرده و مسائل بالینی دشوار را سریع و دقیق عیبیابی میکنند.
برای مثال در طول تریاژ، پرستار از نتایج تشخیص طبیعی استفاده میکند تا تشخیص دهد که بیمار مبتلا به درد قفسه سینه میتواند صبر کند، زیرا احتمالا دچار سو هاضمه شده است نه حمله قلبی. توانایی تفکر انتقادی یک ویژگی مهم است. زیرا در حالیکه پرستاران بیشتر بهعنوان عضوی از یک تیم مراقبت درمانی عمل میکنند، اما عملکرد آنها مستقل بوده و تصمیمهای حرفهای برعهده خودشان است.
پرستاران ممکن است بتوانند زخمها را در چند ثانیه پانسمان کنند، لگنهای ادرار را بدون لرزش قرار دهند یا تزریقهای وریدی را چشم بسته انجام دهند، اما بدون داشتن قدرت تفکر مناسب، برایشان موقعیتهای پرفشار استرسزا خواهند بود.
اگرچه همه محیطهای درمانی مانند اورژانس شلوغ و پر جنب و جوش نیستند و نیاز به تفکر و تصمیمگیری سریع ندارند، اما این امر چیزی نیست که پرستاران بتوانند از آن اجتناب کنند. البته باید بگوییم اگرچه برخی افراد بهصورت ذاتی از مهارت تفکر انتقادی برخوردار هستند اما میتوان آن را در هنرستان و مکانهای دیگر آموخت و پرورش داد.
6) روشن فکر بودن
پرستار بیمارانی را از هر طبقه اجتماعی میبیند. برخی افراد تجربههای بسیار متفاوتی داشتهاند که بر تفکر و رفتار آنها تاثیر گذاشته است. در حالیکه برخی دیگر افکار نامتعارفی در مورد مراقبت های درمانی دارند که پذیرش آنها برای پرستاران دشوار است.
بیماری که به دلیل اعتقادات مذهبی خود از تزریق خون امتناع میکند، والدینی که به دلیل نگرانیهایشان کودک را واکسینه نمیکنند و یک بیمار لاعلاج که تصمیم میگیرد از درمان پایدار چشمپوشی کند، همه چالشهای منحصر بهفرد و عاطفی برای یک پرستار هستند.
برای پرستاران همیشه بدون توجه به انتخابهایی که میکنند، اصل استقلال و حقوق بیمار برای اتخاذ تصمیمهای درمانی خود بدون تاثیر ناخواسته، اولویت دارد. پرستاران امروزی نیز ملزم به داشتن صلاحیت فرهنگی هستند. شایستگی فرهنگی بهعنوان توانایی مراقبت از بیماران با زبانها، آداب و رسوم و عقاید مختلف تعریف میشود.
کار با مترجمان، ارائه پرستار با جنسیت دلخواه بیماران مذهبی و رعایت حیا در هنگام معاینه از جمله مواردی بوده که مستلزم همکاری پرستاران هستند.
در واقع تعداد کمی از افرادی که تمایل به کمک به دیگران در روند بهبود سلامتشان ندارند، وارد رشته پرستاری میشوند. اما پرستاران در محدوده یک رابطه حرفهای و درمانی، تنها با داشتن ذهنی باز میتوانند مراقبت موثر، از لحاظ فرهنگی مناسب و بیمار محور را ارائه دهند.
7) تطبیق پذیری
هیچ دانشجویی دلش نمیخواهد بداند شغل مراقبت درمانی ممکن است نیاز به کار در تعطیلات آخر هفته، اعیاد و اضافه کاری داشته باشد و بیشتر این موارد بدون اطلاع قبلی پیش میآیند. تعادل بین کار و زندگی بیشتر از گذشته برای افراد و مدیریت استرس ضروری است. از طرف دیگر در مراکزی که خدمات مراقبت شبانهروزی را ارائه میدهند، موارد اضطراری بهوفور اتفاق میافتد.
کلید رضایت شخصی و حرفهای این است که پرستاران محل کارشان را بر اساس شیوه زندگی خود انتخاب کنند. بهعنوان مثال، بودن در اتاق اورژانس بیمارستان یا در بخش زنان و زایمان هیجانانگیز خواهد بود اما به احتمال زیاد زمانی که بخش شلوغ میشود، ساعت کاری نیز افزایش مییابد.
مشاغل در مطب پزشکان، کمپهای روزانه، مدارس یا کلینیکهای تخصصی هنوز هم متنوع هستند. اگرچه ممکن است جذابیت کمتری داشته باشند اما معمولا روزهای کاری از شنبه تا چهارشنبه هستند و در روزهای تعطیل نیازی به حضور در محل کار نیست.
انعطافپذیری یکی از بهترین ویژگیهای شغل پرستاری است. ساعات کاری در روز، شب یا عصر، شیفتهای کوتاه یا طولانی و فرصتهای خوب کاری در بخشهای متفاوت و متعدد از اصول این رشته هستند. پرستاری یکی از معدود مشاغلی است که میتواند نیازهای کارجویان در تمام سنین و مراحل مختلف زندگی را برآورده کند. برای یک پرستار همه فن حریف، فرصتهای شغلی بی حد و حصر هستند.
8) رعایت ادب و احترام
هنگام در نظر گرفتن این موضوع که یک پرستار خوب چه خصوصیاتی دارد، رعایت ادب و احترام ممکن است یکی از ویژگیهای مهمی نباشد که به ذهن خطور میکند. اما بنا به دلایل بسیاری این ویژگی یکی از مهمترینها است.
البته احترام گذاشتن به بیماران یک اخلاق حرفهای است که باید به همه، صرف نظر از نگرش و رفتارشان تعمیم داده شود. دنیا پر از شخصیتهای مختلف و گاه چالشبرانگیز است و زمانی که افراد وارد سیستم مراقبتهای درمانی میشوند، حتی مهربانترینها نیز بهطور استثنایی آسیبپذیر میشوند.
از بیماران خواسته میشود سلامت خود را به دست افرادی بسپارند که آنها را نمیشناسند و فقدان یک رابطه شخصی میتواند آنها را از شدت ترس از خود بیخود کند. برای پرستاران، احترام مرزی است که یک رابطه درمانی را مشخص میکند و مراقبت از هر بیماری را ممکن میسازد.
با اینحال، احترام به قوانین در صنعت مراقبتهای درمانی نیز مهم است. بهعنوان یک رشته، پزشکی با سرعت کمی تغییر میکند. به این دلیل که این رشته مبتنی بر شواهد بوده و فرآیندهای لازم برای اطمینان از ایجاد تغییرات درست، زمانبر است.
پوشش خدمات درمانی نیز بهطور قطعی با مقررات تعیین شده توسط بیمهگذاران و سازمانهای دولتی مرتبط است و رعایت نکردن آنها میتواند به معنای از دست دادن درآمد، جریمههای مالی یا بدتر از آن، خروج از زیر پوشش بیمه باشد.
مراقبتهای درمانی یک صنعت بسیار منظم است. قوانینی که برای بهتر شدن نتایج و ایمنی بیمار ایجاد میشوند، حجم کار را نیز افزایش میدهند. از طرفی بعضی از این قوانین گاهی بیمعنا به نظر میرسند، بهخصوص اگر قدیمی باشند.
تحمل قوانین محدودکننده برای پرستارانی که بیصبرانه منتظر دیدن پیشرفتهایی برای آسانتر کردن کارشان و همچنین پیشبرد روند بهبودی بیمارشان هستند، سخت است. برای کسانی که شخصیتشان برای تخطی از قوانین ساخته شده، شغل مراقبتهای درمانی دست و پا گیر است.
دانشجویانی که پرستاری را بهعنوان شغلی مادامالعمر انتخاب میکنند، باید آمادگی خود را بالا ببرند. آنها باید اهمیت قوانین در این پیشه را تشخیص دهند و آماده باشند تا در چارچوب آنها کار کنند، نه پیرامونشان.
9) انعطاف پذیری
برای پرستاران، چیزی بهعنوان یک روز عادی وجود ندارد. هیجان یادگیری مهارتهای جدید و انجام مداوم کارهای مختلف، بخشی از جذابیت پرستاری بهعنوان یک شغل است. یکی از برترین ویژگیهای هر پرستار خوب، انعطافپذیری او است.
پرستاران حتی در یک روز عادی هم وقایع مختلفی را پشت سر میگذارند، اما زمانی که با چالشها روبرو میشوند، مجبور به سازگاری سریع با موقعیت هستند. تصور کنید یک روز عادی که از قبل برای مراقبت از نوزادان برنامهریزی شده است، با ورود چهار زن که همزمان درد زایمان دارند به چه فاجعهای تبدیل میشود.
انعطافپذیری مشخصهای است که به پرستاران کمک میکند تا با تغییرات محیط کارشان بهطور کلی سازگار شوند. بهعنوان مثال، قبل از افزایش آگاهی از خطرات پاتوژنهای منتقل شونده از طریق خون، استفاده منظم از دستکش هنگام کار با مایعات بدن غیر معمول بود، اما در عرض چند سال تقریبا اجباری شد.
امروزه، با پیشرفت تکنولوژی گستره پزشکی بهطور مداوم تغییر میکند و نوآوریها با سرعت حیرتآوری معرفی میشوند. انعطافپذیر بودن به پرستاران کمک میکند تا با استرس کمتری با این نوع تغییرات سازگار شوند.
10) استقامت بدنی
پرستار بودن مستلزم توانایی خم شدن، چرخیدن، چرخاندن، بلند کردن و ایستادن، گاهی برای مدت طولانی، است. مراکز مراقبتهای درمانی آموزش و تجهیزاتی را ارائه میدهند تا این کارها آسانتر شوند.
درست است که این تجهیزات آسیبهای پرهزینه کارکنان را کاهش میدهد و به پیشرفت ایمنی بیمار کمک میکنند ولی بسیاری از نیازهای فیزیکی پرستاری را که 12 ساعت در روز در بخش شلوغ ارتوپد میماند، برطرف نمیکنند.
وظایفی برای پرستاران وجود دارد که نسبت به سایرین به فعالیت بدنی کمتری نیاز دارند. از جمله کار در مطبهای پزشک یا پستهای اداری. اما برای موفقیت و توانایی پاسخگویی موثر به شرایط اضطراری در محیطهای شلوغ، استقامت بدنی ضروری است.
مهارتهای پرستاری صرف نظر از توانایی بدنی ارزشمند هستند. درست است که همه پرستاران سوپر مدل نیستند اما فعالیتهای بدنی به خوش اندام بودن آنها کمک میکند.
11) جرات و قاطعیت
قاطعیت توانایی فرد برای بیان افکار و احساسات خود و اصرار بر پایبند بودن به آنها است. با جرات بودن، یک راه صادقانه و صریح برای برقراری ارتباط است که به فرد اجازه میدهد تا از نیازهای خود دفاع کند، بدون اینکه پرخاشگر باشد یا حقوق دیگران را زیر پا بگذارد.
پرخاشگری و قاطعیت معمولا با هم اشتباه گرفته میشوند. اما این تفاوت اساسی بین این دو وجود دارد که قاطعیت مبتنی بر احترام متقابل و در جستجوی راهحلهای منصفانه بوده، در حالیکه پرخاشگری رفتاری فریبکارانه و به ضرر یک فرد است.
افراد منفعل در انتقال نیازهای خود به دیگران مشکلاتی دارند. آنها تمایل دارند از داشتن اختلاف نظر با دیگران اجتناب کنند و تابع جمع باشند اما با گذشت زمان، این رفتار منجر به عصبانیت، رنجش و ناامیدی شخصی میشود. افراد قاطع میدانند وقتی با ماهیت یافتن راهحلهای متقابل عادلانه برخورد شود، اختلافها میتوانند محترمانه و سازنده باشند.
قاطعیت رفتاری است که پرستاران بهعنوان حامیان بیمار نه تنها باید برای خود، بلکه به نمایندگی از بیماران بروز دهند. این ویژگی میتواند گاهی پرستاران را با همکاران و همچنین با افرادی که به آنها خدمت میکنند، در تضاد قرار دهد.
بهعنوان مثال، پرستاری که مشکوک شده کودکی مورد آزار قرار گرفته، مجبور به گزارش آن است. اما اطلاعرسانی وضعیت به مقامات احتمالا باعث درگیری بین پرستار و والدین کودک میشود. بهطور مشابه، گزارش یک خطا یا رفتار غیراخلاقی از سوی یک همکار نیز میتواند باعث ایجاد تنش در محیط کار شود. اما بهعنوان یک فرد حرفهای، این وظیفه یک پرستار است.
قاطعیت ممکن است افراد را معذب کند اما مزایای ملموسی دارد، بهنحوی که عزت نفس فرد را افزایش میدهد و احترام دیگران را بهدست میآورد.
تیمهایی که در آن اعضا آزادی عمل دارند تا صادقانه درباره افکار خود صحبت کنند، احساس آرامش بیشتری دارند، استرس کمتری را تجربه میکنند و با همدلی بیشتری به کار میپردازند. قاطع بودن، روابط بین فردی را بهبود میبخشد و در نهایت باعث پیشرفت روند مراقبت از بیمار میشود.
آیا یک پرستار میتواند بیاموزد که قاطعانهتر برخورد کند؟ بله حتما. مانند سایر تکنیکهای ارتباط درمانی، یادگیری این ویژگی نیز نیاز به تمرین دارد. اما هرکسی که بخواهد سبک ارتباطی خود را تغییر دهد، میتواند یاد بگیرد که حرفهای خود را بهطور موثرتر و با اعتماد بهنفس بیشتر بیان کند.
12) احتیاط
در سال 1996، کنگره آمریکا لایحهای را تصویب کرد که برای اطمینان از محرمانه بودن و امنیت اطلاعات مراقبتهای درمانی شخصی طراحی شده بود. قانون کاربردی و پاسخگویی بیمه سلامت، که بهعنوان HIPPA نیز شناخته میشود، بهشدت بر این موضوع نظارت میکند که چه کسی حق داشتن اطلاعات پزشکی یک فرد و نحوه استفاده از آن را دارد.
امروزه اطلاعات پزشکی فقط در صورت لزوم و با رضایت فرد ممکن است بین ارائهدهندگان مراقبتهای درمانی رد و بدل شود. برای پرستاران، این قانون بدان معنا است که آنها نمیتوانند اطلاعات شخصی بیمار را با همکارانی که در این پرونده دخیل نیستند و همچنین با خانواده و دوستانشان، در میان بگذارند.
روزگاری که چارتهای پزشکی را پای تخت بیمار آویزان میکردند، گذشته است. از پرستاران انتظار میرود که در رسیدگی به اطلاعات پزشکی نهایت احتیاط را داشته باشند.
13) قابل اعتماد بودن
مورد اطمینان بودن به معنای انجام مداوم آنچه از شما انتظار میرود و انجام آن به نحو احسن است. گفتن این موضوع ساده است، اما یقینا نه برای پرستارانی که در تلاش برای ایجاد تعادل بین نیازهای بیماران، کارفرمایان، همکاران و کسانی هستند که خارج از محل کار باید به آنها پاسخ دهند.
در بخش شلوغ مراقبتهای درمانی، زمانی که یکی از اعضای تیم کارش را انجام نمیدهد، شخص دیگری باید آن را به عهده بگیرد. وظایف در اینجا بهندرت اختیاری هستند و نمیتوان آنها را به بعد موکول کرد.
پرستاری که بعد از تمام شدن شیفت خود آماده رفتن برای ملاقات با معلم فرزندش است، ممکن است در صورت آمدن یک بیمار اورژانسی مجبور شود کارش را به تعویق بیندازد. حتی گاهی ممکن است به جای ملاقات با همسرش، وقت خود را در دو شیفت کاری سپری کند، چون یک بیمار به کمک او نیاز دارد.
خوشبختانه با آنکه مورد اعتماد بودن یک الزام حرفهای است، تعادل بین کار و زندگی با استراتژیهایی مانند پر کردن شیفتها با ساعت کاری مناسب و بدون تداخل با برنامههای یک پرستار، انجام سایر تعهدها را آسانتر کرده و استفاده موثر از تعطیلات و سایر اوقات فراغت با حقوق را امکانپذیر میکند.
اکثر کارفرمایان در زمینه مراقبتهای درمانی میدانند که کارکنان آنها برای پیشبرد کارها به بهترین روش، فداکاریهای زیادی میکنند و سعی دارند تا حد امکان انعطافپذیری بیشتری از خود نشان دهند.
14) مهارتهای سازمانی
سازماندهی یکی از حیاتی ترین ویژگیهای پرستاران است و شامل چندین مهارت کلیدی از جمله آراستگی، توانایی اولویتبندی و تفکیک اختیار و تخصص برای مدیریت موثر زمان است.
آراستگی
یک کارگر معمولی تقریبا یک سوم از روز خود را صرف جستجوی اطلاعات میکند. از این بخش، نزدیک به یک ساعت به دلیل شلوغی محیط کاری او هدر میرود. از آنجایی که بیشتر پرستاران در محیطهای پیشرفته با تکنولوژی کار میکنند، کامپیوتری شدن بعضی از کارها کار آنها را برای تمیز کردن میزشان راحت کرده است، اما هنوز کاغذهای زیادی برای جمع کردن وجود دارد.
در یک بخش شلوغ مراقبتهای درمانی، پرستاران فرصت ندارند یک ساعت از روزشان را برای یافتن اسناد مفقود شده هدر دهند. از طرفی جایگذاری نادرست اسناد ممکن است به این معنی باشد که این اسناد در دستان افرادی قرار میگیرند که نباید آنها را داشته باشند، بنابراین مرتب بودن اهمیت دارد.
توانایی اولویتبندی کردن
همه چیز در مراقبتهای درمانی به اولویتبندی ربط دارد. اما از آنجایی که مسائل در یک محیط پزشکی دائما در حال تغییر هستند، پرستاران باید وظایف خود را در ابتدای شیفت اولویتبندی کنند و با تغییر شرایط، آماده اولویتبندی مجدد در طول روز باشند. خیلی کم پیش میآید که پرستاری بتواند روز خود را همانطور که برنامهریزی کرده بود، به پایان برساند.
تریاژ بهمعنای فرآیند اولویتبندی چگونگی و زمان دریافت مراقبت از بیماران بر اساس شدت بیماری، یک مفهوم مهم در پزشکی است و شاید حیاتی ترین نقش یک پرستار باشد. بهداشت و درمان نیازمند ابتکار است. این امکان وجود ندارد که پرستاران در بیش از یک مکان در یک زمان حضور داشته باشند، بنابراین وقتی چندین بیمار به کمک نیاز دارند، اولویت بندی صحیح آنها به دانش و مهارت نیاز دارد.
توانایی تفکیک اختیارها
واگذاری اختیار برای برخی از پرستاران کار سختی است. اطمینان از اینکه شخص دیگر چگونه کاری را به جای شما انجام میدهد، یک مسئولیت مهم است.
تلاش برای انجام همه کارها بهتنهایی وسوسهانگیز است. اما زمانی که پرستاران مایل به اعتماد به دستیاران و سایر کارکنان آموزشدیده برای انجام وظایفی هستند که نیازی به توجه حرفهای آنها ندارند، کارها با سرعت بیشتری انجام میشوند. این کار به پرستاران کمک میکند تا آزادانهتر از تخصص خود در جایی که بیشتر مورد نیاز است، استفاده کنند و مراقبت از بیمار را کارآمدتر میکند.
توانایی مدیریت زمان
همه چیز در مورد مراقبتهای درمانی به زمان بستگی دارد. برای مثال، دادن دارو بخش بزرگی از مسئولیتهای بیشتر پرستاران است و مقررات به شدت بر مدیریت زمان نظارت دارد.
دوزهای زود یا دیر داده شده میتوانند روند درمان را به تاخیر بیندازند و بهطور قابل توجهی بر نتایج تاثیر بگذارند. بیماران باید به موقع تغذیه، شسته و به حمام منتقل شوند. این در حالی است که هر لحظه امکان وقوع موقعیت اضطراری وجود دارد.
پرستار با برنامهریزی، اولویتبندی، محول کردن اختیارات و استفاده حداکثری از هر دقیقه، همه این کارها را انجام میدهد. این کار دشواری است اما مدیریت عاقلانه زمان باعث میشود یک روز پرمشغله، طاقتفرسا نشود و به کاهش استرس نیز کمک میکند.
بهطور کلی نکته جالب در مورد مهارتهای سازماندهی این است که اگرچه در برخی افراد به یک عادت تبدیل شدند، اما میتوان آنها را نیز آموخت. سازماندهی مانند یک توانایی ذاتی برای انجام عادتهای خوب و استفاده از ابزارهای مناسب است.
برای مثال، کامپیوترهای موجود در مراکز مراقبتهای درمانی، از نرمافزاری استفاده میکنند که فهرستهای وظایف را دستهبندی، سیستمهای یادآور را تنظیم و اولویتها را همگام با تغییرات سازماندهی مجدد میکند. بیشتر آنها حتی برای مطابقت با اولویتهای پرستار قابل تنظیم هستند و چک لیستهای دستنویس و پر زحمت را حذف میکنند.
15) دلسوزی
دلسوزی با همدلی اغاز میشود اما چیزی فراتر از درک درد و رنج افراد است. دلسوزی تمایل به انجام کاری در جهت کمک به آن مشکل است. شفقت بهعنوان سنگ بنای پرستاری، همه تغییرات را در زندگی افرادی که به آن نیاز دارند ایجاد میکند.
بیماران پرستاران دلسوز را چگونه توصیف میکنند؟ کلماتی مانند مهربان، آرام و دلسوز در صدر فهرست قرار دارند. اما بیشتر آنها دلسوزی را با انجام کارهای کوچکی که از پرستار انتظار ندارند بهعنوان بخشی از وظایفش انجام دهد، برابر میدانند.
برای دانشجویان پرستاری، این چیزی است که استادان از آن بهعنوان ضرورت رسیدگی جامع به نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی منحصر بهفرد هر شخص بهطور جداگانه یاد میکنند.
دلسوزی به چه شکل است؟ برای زنی که آنقدر از ضعف جسمی خود برای شانه کردن موهایش قبل از آمدن بازدیدکنندگان ناراحت میشود، شانه زدن موهایش بهترین کار است. برای والدینی که یک نوزاد تازه متولد شده را از دست دادهاند، زمان دادن برای سوگواری به روش خودشان راهحل درستی است.
شفقت برای هر فرد معانی متفاوتی دارد و برای پرستاران، هدف این است که به آنها پی ببرند و بر اساسشان عمل کنند.
16) اخلاقیات
قدرت تشخیص درست و نادرست از یکدیگر به پرستاران کمک میکند تا از پس چالشها بر بیایند. همچنین چراغ راه آنها در اتخاذ تصمیمهای اخلاقی به نفع بیمار است، بهویژه زمانی که کار درست مشخص نیست.
روزانه در زندگی یک پرستار موقعیتهایی رخ میدهد که او باید اخلاقیات را سرلوحه خودش قرار دهد، از حمایت از خواستههای بیمار گرفته تا گفتن حقیقت در مورد وضعیت بیمار، حتی زمانی که شنیدن آن باعث ناراحتی میشود. این موضوع همان سنگ بنایی است که روابط درمانی صحیح و قابل اعتماد روی آن قرار میگیرند.
17) توانایی خود مراقبتی
پرستاری شغلی است که به مراقبت از دیگران اختصاص دارد و میتواند از نظر جسمی، عاطفی و ذهنی سخت باشد. شیفتهای طولانی، روزهای پرمشغله و کنار آمدن با بیماری و مرگ استرس زا هستند.
انتظار میرود پرستاران طیف وسیعی از نیازهای بیمار را برآورده کرده و در عین حال تمرکز و توجه خود را حفظ کنند. تاکید بر برآورده کردن نیازهای دیگران باعث میشود نیازهای خود پرستاران اولویت چندانی نداشته باشند.
در حالیکه کارفرمایان و مربیان پرستاری باید سطح این آگاهی را بالا ببرند که خود مراقبتی برای یک نیروی کار سالم حیاتی است. وظیفه یک پرستار این است که برای جلوگیری از فرسودگی شغلی، سر رشته امور را در دست بگیرد و از توصیههایی که به بیماران خود برای مراقبت از آنها میکنند، پیروی کند.
بهترین راه برای کاهش استرس شغلی، تعیین مرزهای حرفهای مشخص و کار در زمینههایی از این رشته است که تعادل معقول بین کار و زندگی را فراهم میکند. پرستار باید بدون احساس گناه از اوقات فراغت خود استفاده کند. این توصیههای مفید به پرستاران کمک میکند در امر مراقبت از بیمار نیز بهتر عمل کنند.
پرستاران وقتی خسته هستند، تمرکز ندارند. اشتباهات دارویی و حوادث مربوط به ایمنی مراجع و کارکنان از جمله اشتباههای مهمی است که به خستگی پرستار نسبت داده میشوند. تمایل به مراقبت از جسم، ذهن و روح خود و عزت نفس لازم برای درک اینکه برآوردن نیازهای خود به پرستار کمک میکند تا بهتر از دیگران مراقبت کند، چیزی است که پرستاران امروزی نمیتوانند بدون آن کار کنند.
فهرست ویژگیهایی که پرستاران خوب تمایل دارند با دیگران در میان بگذارند، طولانی است اما نباید ترسناک باشد. دانشجویان پرستاری باید متفکر و آیندهنگر باشند و تعهد به حرفه در مراقبتهای درمانی را جدی بگیرند.
خودآگاهی همیشه اولین گام مثبت است. ولی اهمیت دارد بدانیم در حالیکه متولد شدن با ویژگیهای شخصیتی خاص میتواند بعضی چیزها را در زندگی کمی آسان تر یا کمی چالش برانگیزتر کند اما ویژگیهایی که یک فرد را به یک پرستار خوب تبدیل میکنند، میتوان آموخت، پرورش داد و همگام با آنها رشد کرد.