آموزش آنلاین زبان انگلیسی | کپسول زبان

در لندن از این پنج اشتباه پرهیز کنید

در لندن از این پنج اشتباه پرهیز کنید

در لندن از این پنج اشتباه پرهیز کنید: فکر کنید که من به عنوان یک فرد انگلیسی‌زبان و ساکن در یک کشور مشترک‌المنافع (کانادا همچنان در بحث مالی از ملکه پشتیبانی می‌کند و تابلوی او در اداره‌های پست آویزان است)، خیلی راحت توانستم به سادگی آب خوردن به لندن نقل مکان کنم. خب مشخصاً رژیم دائمی من با برنامه‌های تلویزیونی کودکان بریتانیایی در طول سال‌های اخیر، من را به طور کامل برای این جا به جایی فرهنگی آماده نکرد. بهتر است از اشتباهات من درس بگیرید و این پنج کار را انجام ندهید!

پنج کاری که نباید در لندن انجام دهید.

 

  1. در مورد لهجه‌شان صحبت نکنید

اگر تاکنون به انگلستان آمده باشید، قطعاً میدانید که در اینجا چیزی تحت عنوان “لهجه انگلیسی” وجود ندارد. صدها لهجه محلی وجود دارد که دارای واژگان و الگوهای صحبتی متفاوتی‌اند، باید آن‌ها را گویش بنامید. افرادی که در فاصله 20 کیلومتری از یکدیگر به دنیا آمده‌اند نیز لهجه‌های نسبتاً متفاوتی دارند و احتمالاً مجموعه لغاتی که برای محصولات پخته شده بکار می‌برند نیز متفاوت است. در میان این لهجه‌ها کلاس بزرگی از نشان‌گرها نیز وجود دارند که هر فرد بریتانیایی درون یک یا دو جمله به آن‌ها برمی‌خورد. برای یک فرد غیر انگلیسی، یک سؤال بی‌ضرر در مورد لهجه کسی می‌تواند منجر به جاری شدن حجم بالایی از احساسات در مورد مسخره کردن لهجه آن‌ها یا حتی گاها از دست دادن کارشان شود. من قبل از آنکه از این امر مطلع شوم، تصادفاً به چند نفر توهین کردم.

  1. در بارها منتظر پیشخدمت نمانید

شما مدت طولانی در آنجا خواهید بود، شاید حتی برای همیشه. در آمریکای شمالی و بسیاری از مناطق اروپا، یک نفر معمولاً می‌نشیند و منتظر می‌شود تا کسی سر میزش بیاید. در انگلستان، باید سراغ پیشخوان بار رفته و سفارش بدهید و سپس نوشیدنی تان را خودتان بیاورید. اگر غذا می‌خواهید همین کار را کنید و پس از سفارش یا به جایی که نشسته‌اید اشاره کنید یا با چیزی در دستتان با یک شماره بزرگ روی آن به میز برمی‌گردید. دومین قاعده مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که افراد نوشیدنی را برای جمع سفارش می‌دهند. برای مثال اگر به یک بار می‌روید نباید بروید و برای خودتان تنها نوشیدنی سفارش دهید. یک نفر داوطلب می‌شود که دور اول سفارش‌ها را انجام دهد و شما به آن‌ها می‌گویید چه می‌خواهید. آن‌ها سهم شما را نیز پرداخت می‌کنند و سپس در یکی از دورها شما مسئول گرفتن سفارش‌ها می‌شوید. توصیه مهم: بهتر است دور اول یا دوم را به عهده بگیرید، به این ترتیب می‌توانید اگر بخواهید پس از دور اول یا دوم جمع را ترک کنید.

  1. از شوخی‌های کنایه‌دار بریتانیایی استفاده نکنید به ویژه در لندن

انگلیسی به عنوان زبانی شناخته می‌شود که لغات متنوعی برای معنی یکسانی دارد. بریتانیایی‌ها علاقه دارند از این موضوع به نفع خودشان استفاده کنند و آن را تحت عنوان “شوخی‌های کنایه‌دار دوستانه” بکار ببرند – عموماً برای سنجش شوخ‌طبعی و بذله‌گویی شما در تعاملات مختلف. این کار می‌تواند شامل استفاده از کلمات غیرمعمول احمقانه برای چیزهای مختلف، استفاده از اصطلاحات اندکی نامتناسب، حالت بیش از حد دوستانه و جوک گفتن باشد. اگر زبان اول شما زبان انگلیسی نباشد مدیریت این موقعیت‌ها برای شما کار دشواری خواهد بود و اگر بخواهیم روراست باشیم حتی اگر انگلیسی‌زبان مادری‌تان باشد برای رسیدن به لحن مناسب نیاز به تمرین دارید. از این ابزار تا زمانی که واقعاً بر آن مسلط نشده‌اید استفاده نکنید. لبخند زدن و اندکی خنده کوتاه عکس‌العمل مناسبی در این موارد است.

  1. سؤال و جواب‌های توهین‌آمیز در مورد کد پستی

این موضوع یکی دیگر از نشانه‌های بریتانیایی است. عملکرد آن بدین شکل است: شما در یک بار همراه با برخی از همکارانتان هستید و احتمالاً افراد دیگری از سایر سازمان‌های دیگر حضور دارند که آن‌ها را می‌شناسند. شما مؤدبانه در حال صحبت با کسی هستید و آن‌ها از شما می‌پرسند آیا از خانه تا محل کارتان خیلی فاصله است. آن‌ها مثل یک همکار آلمانی به دنبال فهمیدن جزئیات رفت‌وآمد یا کرایه خانه شما نیستند، بلکه می‌خواهند بدانند در کدم نقطه از شهر زندگی می‌کنید. این اطلاعات به آن‌ها می‌گوید درآمد شما چقدر است و نظر شما در مورد خودتان چیست. کسانی که در لندن زندگی می کنند در انتخاب همسایگانشان سخت‌گیرند و هر کد پستی تفاوتی در آن ایجاد می‌کند.E1؟ این نزدیک شهره، با اینکه برخی محله هاش چندان امن نیست اما خوبه. W2، آه بله، خیلی خوب و البته گران‌قیمت. W13؟ یکم دوره، الآن داره میره جز ناحیه 2، مگه اینکه یه خونه از خودت اونجا داشته باشی و بچه داشته باشی وگرنه محله خسته‌کننده ایه. N1؟ تو BBC یا Guardian کار می‌کنی؟

  1. از افراد در مورد مدرسه‌ای که دوران تحصیلی‌شان را در آن گذرانده‌اند نپرسید

این مورد خیلی غلط‌انداز است چرا که مسائل مربوط به خودش را دارد. شما قطعاً می‌توانید در مورد رشته تحصیلی افراد سؤال بپرسید، اگر واقعاً قصد شناخت بیشتر فرد را داشته باشید. با این وجود پرسیدن مدرسه‌ای که رفته‌اند می‌تواند چنین برداشت شود که سؤالتان این است که حقوق والدینشان در زمان بزرگ شدنشان چقدر بوده است؛ بنابراین تا آنجا که می‌توانید بهتر است از پرسیدن چنین سوالاتی دور بمانید.

خب فقط یادتان باشد که اگر در لندن دور دوم سفارش‌ها در بار را شما بخرید، از هیچ‌کس در مورد لهجه‌شان یا مدرسه‌ای که رفته است سؤال نکنید مشکلی نخواهید داشت! نگران نباشید، می‌توانید ده دقیقه در مورد آب‌وهوا شکایت کنید و بقیه نیز به شما خواهند پیوست.

 از همین امروز با سایت کپسول زبان همراه شوید و انگلیسی را خیلی راحت و به روش لقمه ای بیاموزید، تنها با صرف 3 تا 5 دقیقه در طول روز!!!

اشتراک گذاری

توییتر
لینکدین
واتساپ
تلگرام
فیسبوک

عضویت در خبرنامه

"*" indicates required fields

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *